İsdemir işçisini zor günler bekliyor.

İsdemir işçisini zor günler bekliyor.

Yetkili Çelik-İş Sendikasının, yetki için başvurusuna; Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı yeterli sayılarının olmadığını bildirmiştir.
Bakanlık İsdemir’de çalışan işçi syısını 3.9.2014 tarihi itibarıyla 5739 kişi olarak açıklamıştır.
Çelik- İş Sendikasının o tarih itibariyle 2760 üyesinin olduğunu ilan etmiştir.
Böyle giderse 31 Aralık 2014 tarihi itibariyle İsdemir işçileri sendikasız kalacaklardır.
Mevcut sendikanın tüm yetkileri askıya alınacaktır.
İsdemir’de yetki mücadelesi veren Türk-Metal Sendikası Bakanlığa yetki başvurusu yapmamıştır.
Metal iş kolunda en büyük sendika olmanın morelini yaşayarak...
Erdemir’de yetkili olmanın avantajını kullanarak...
Çelik-İş sendikasının zayıflamasını, küçülmesini gözönünde bulundrurarak...
İsdemir işçilerinin umudu olduğunu, işçilerin kendilerini tercih ederek ancak hak ve menfatlarının korunacağını, yeni haklara kavuşacağını, işçilerin de bu konuda doğru karar verecekleri düşüncesi taşımaktadırlar.
Çelik – İş Sendikası kırk yılı aşkın süredir İsdemir’de yetkili sendikadır.
Geçmişyle övünen, bugünüyle dövünen duruma düşmüştür.
1989 grev mirasyediliğni kullanarak o günden bu güne değin yan gelip yatmıştır.
Olacak işçiye olmuştur!...
O günden günümüze değin:
İşverne yaslanarak...
Siyasi iktidar peşinde dolanarak...
İşçi üzerinde baskı kurarak...
Sendika içi demokrasiyi çalıştırmayarak...
En iyi özelleştirmeyi biz yaptık diye övünerek...
Özelleştirme sonrası işten atılanlara göz yumarak, taşeronlaşmaını önünü açarak...
Ekonomik grizin faturasını işçiye ödeterek...
Özelleştirme sonrası çalışanlara verilen yüzde on birlik hisseye sahip çıkmayarak...
Ülkede yok edilen sendikacılığı, tırpanlana işçi haklarını görmezden gelerek bu günlere gelmiştir.
Bu günse var olmayla, yok olma arasında kalmıştır, büyük bir açmaz içine düşmüştür.
Sendikacılık açısından, emek düşüncesinden işçiye söyleyecek sözleri kalmamıştır...
İşveren entirikalar çeviriyor diyerek...
İstifa eden işçi üzerinde baskı kurarak...
Yetki mücadelesi veren sendikayı hain ilana ederek...
Sendikacılık olmaz!...
Sendikal mücadele demokrasi mücadelesidir.
Yetki mücadelesi, sendikal rekabetin gereğidir.
Sendikal rekabet olmazsa, işçi özgür iradesiyle kendi sendikasını seçmesse , sendikal demokrasi yaşanamaz, sendikalar kendisini geliştiremez.
Yetki mücadelesi veren sendikaların hepsi mutlaka kendilerinin işçiden yana, emekten yana olduğunu söylyecektir. Hiç biri “yoğrdum ekşi” demeyecektir. Ama “ görüne köy klavuz istemez.” İsdemir’ de çalışan işçilerin büyük çoğunluğu eğitimli işçilerdir. Kararını verirken özgür düşncesiyle verebilmelidirler.
Baskı korku altında kalarak...
Ahpap çavuş ilişkisi kurarak...
Hısım akraba, eş dost hatırı sayarak...
Küçük çıkarlar peşinde koşarak...
Sendika seçilemez!...
Bu ilişkilerle yetkili olan sendikaya, sendika denmez...