Ülker fabrika içinde yaşanan gerçekler

Ülker işçisi olarak Öz Gıda-İş Sendikasının yaptığı toplu iş sözleşmesinden memnun kalmadım ve bu sendika fabrika içinde işçiye yapılan zulme, haksızlığa ve adaletsizliğe dur demedi. Daha sonra yasal hakkımı kullanarak Nisan 2015 tarihinde Öz Gıda-İş Sendikası’ndan istifa ettim. Bunun üzerine diğer işçi arkadaşlarım tepkilerini yüksek sesle dile getirdiler ve onlar da istifa etmeye başladı. Yaşananlar üzerine sendika bizi çağırdı sorunun ne olduğunu konuşacağına işverenle birlik olup çıkışınızı verin diyerek bizi işten çıkarmaya çalıştı ve fabrika içerisinde bunu yaydı.

Öz Gıda-İş Sendikası’ndan istifa eden işçi sayısı her geçen gün artıyordu. Bunun üzerine tek tek bizleri insan kaynakları odasına çağırıp sorguya çektiler. İşten kendi isteği ile ayrılan işçiler varmış gibi bize söylediler ve böylelikle moralimizi bozmaya çalıştılar. Bütün bunlar üzerine yapılan baskılar yetmezmiş gibi sendika yöneticileri işverenle birlik halinde bize cephe aldılar. Sendikadan istifa eden kim varsa vardiya amiri yanına çağırıp sen nasıl sendikadan istifa edersin Ülker’e karşı mı geliyorsun, Ülker buraya başka bir sendikayı asla sokmaz diye tehdit ediyordu. Ülker fabrikayı kapatır hepimiz işsiz kalırız diye akıl almaz şeyler ile aklımız çelinmeye çalışılıyordu. Hatta daha sonra sizi operatör yapalım diyerek haklı davamızı satın almaya çalıştılar  fakat biz teklifleri kabul etmedik. Tüm bunların üzerine istediğini elde edemeyen sendika iş yeri temsilcileri ve vardiya amiri üzerimizdeki baskıyı arttırarak bölümlerimizi değiştirmeye başladılar. Toplusözleşmeden doğan hakkımız olan ikramiyemizi kestiler. Mesaiye ye yazmayarak üzerimde ekonomik baskı da kurdular. Bu süreçte bazı arkadaşlarım baskıya dayanamayarak işten ayrıldılar. Öz Gıda-İş’e tepkiler artıyordu kim sendika hakkında olumsuz yorum yaparsa bölümü değişiyordu. İşten çıkarmak için sudan sebepler ile bahane yaratılıyordu.

6 ay sonra Ankara’dan Öz Gıda-İş Sendikası’nın merkez yöneticileri bizimle görüşmeye gelmişlerdi. Onlar da bize gelin sizi tazminatlarınızı vererek işten çıkaralım teklifinde bulundular. Biz ise fabrikadaki sorunlarımızın çözülmesini istiyorduk ve bu konuda hiç yardımcı olmadılar. Bir arkadaşımız bakanlığa bütün bu yaşananlar ile ilgili şikayette bulundu. Başka bir arkadaşımız ise 2016 yılının Nisan ayında tazminatsız işten atıldı. Son dönem toplu iş sözleşmesi görüşmeleri başladı ben ve diğer arkadaşlarım hak kaybına uğratılmamak için geri Öz Gıda-İş Sendikası’na üye olduk. Fabrika içerisinde haklarımızdan yana bir sözleşme taslağı hazırladım ve arkadaşlara dağıttım. Amacım kendi sözleşmemizi hazırlayıp çalışma koşullarımızı, ücretlerimizi düzeltmekti. Bundan rahatsız olan işveren ve sendika işbirliği halinde bahaneler üreterek 01.06.2016 tarihinde iş sözleşmem feshedildi. 23 Haziran 2016 tarihinde Hürriyet gazetesinde çıkan haberde Murat Ülker “Öz Gıda-İş Sendikası’nın örgütlenmesini biz de istedik, şirketlerimizde zulüm istemiyoruz” diyor. İşte fabrika içinde yaşanan gerçekler patron-sendika işbirliği ile alın teri döken işçilere nasıl zulüm yapıldığını göstermektedir.